تعریف دقیق لوله درزدار و بدون درز

لوله های فولادی طبق شیوه جوشکاری به دو حالت لوله درزدار و لوله بدون درز تقسیم بندی می شود که هر کدام انواع خاص خود را دارند. نحوه تولید این دو محصول نیز با یکدیگر کاملا متفاوت می باشد از آن جا که ماده اولیه، ضخامت و شیوه تولید در مقاومت، کارایی و استحکام محصول نهایی بسیار تاثیرگذار است باید به نوع محصول، عرض و ضخامت آن دقت شایانی داشت تا بتوان انتخاب مناسب و دقیق تری به عمل آورد. محصولات درزدار حاصل فرم ورق و جوش لبه ها به یکدیگر هستند.

شیوه تولید لوله درزدار

اغلب دو ماده ی اولیه ی شمش یا اسلب وارد خط تولید شده تحت حرارت قرار گرفته، از میان غلتک‌های مخصوص عبور داده می شود. حرکت منظم محصول فولادی از میان خطوط به حالت رفت و برگشتی موجب تغییر ضخامت و افزایش طول آن می گردد در نهایت به ورق تخت فولادی تبدیل شده، بعد از خنک شدن به بستر فورمینگ منتقل و در آنجا از میان دستگاه‌های جوش عبور داده می شود. بعد از انجام فرایندهای جوشکاری، درزی در کنار محصول ایجاد می گردد اما به منظور تولید لوله های بدون درز از بیلت فولادی استفاده می شود. به طور کلی می‌توان گفت این قبیل محصولات به شیوه های زیر از خطوط تولیدی خارج می‌گردند.

 

  • بدون درز
  • درزدار
  • اسپیرال

لوله سیاه درزدار بر اساس استانداردهای ملی و بین المللی (DIN 2440) با کاربردهای متنوع از ورق نورد گرم تولید و روانه بازار می شود. برای تولید این محصول ابتدا فرم دهی به شیوه های متداول صورت گرفته و درز حاصل از اتصال دو لبه بعد از جوشکاری ایجاد می گردد که در ادامه به شرح مفصل انواع روش های تولیدی محصول نام برده خواهیم پرداخت. آخرین مرحله مربوط به برش در اندازه های دلخواه است و پس آن نیز نوبت به بررسی محصولات بر اساس آنالیزهای مربوطه می رسد. فعالیت و نتایج حاصل از این بخش در دو دسته تست شده و تست نشده قرار می گیرد.